27/3/13

7 Σεπτέμβρη 1999



7 Σεπτέμβρη 1999
Ώρα 14:57
Σε μια ήσυχη γειτονιά της Αθήνας, στην Μεταμόρφωση, ξεκινάει ένα δράμα.
16 οικογένειες ζούσαν τα μικρά, τα όμορφα, τα καθημερινά τους. Ζούσαν τη ζωή τους. Και ξαφνικά έρχεται ο σεισμός κι όλα σιωπούν. 
Η ζωή σταματάει κι ο θάνατος στήνει τον χορό του. Χορευτές μικρά παιδιά, νέοι άνθρωποι, γονείς, αδέλφια.
Εκέι λοιπόν στο οικοπεδο της ΨΥΧΑΡΗ χάθηκαν 16 άνθρωποι. Εκεί σεργιανίζουν οι ψυχές των ανθρώπων μας, των παιδιών μας, των γονιών μας, των αδερφών μας. κι εκεί έρχεσαι εσύ "κύριε & κυρία" να βγάλεις τον σκύλο σου βόλτα και να τον αφήσεις να κάνεις την ανάγκη του. ΕΚΕΙ! Εκεί που εμείς θάψαμε τη ζωή μας και που είναι για εμάς σημείο ανάφοράς. Σημείο αναφοράς του πόνου μας, της θλιψης μας και της ζωής μας ολόκληρης.
ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ! 
Δεν γνωρίζεται τάχα θα πείτε. Μα πως γίνεται να μη γνωρίζεται;
Ένα μνημείο με 16 ονόματα καταμαρτυρεί τι κρύβει το χορτάρι που σκεπάζει τον πόνο μας. "Δεν βαριέσαι" θα πει κάποιος άλλος. Ό,τι έγινε έγινε. η ζωή συνεζίζεται....Φυσικά και συνεχίζεται, αλλά με σεβασμό. Εγώ κύριοι δεν θα επιτρέψω σε κανέναν να στηλιτεύει με αυτόν τον τρόπο τις ψυχές των ανθρώπων που χάθηκαν εκεί, ούτε τις δεκάδες άλλες από εμάς που κάθε μέρα, βήμα-βήμα προχωράμε, αλλά με το βλέμμα μας ΠΑΝΤΑ καρφωμένο εκεί.
Γι' αυτό λοιπόν "κύριε & κυριά" βρες άλλο οικόπεδο να πας εσύ ή ο σκύλος σου για την ανάγκη σας. Εκεί είναι για εμάς μέρος ΙΕΡΟ. Εκεί κάνουν βόλτα οι ψυχές τους και οι ψυχές μας όταν θέλουμε να βρεθούμε για λίγο και αν θυμηθούμε....

Καφέ Δήμητρα
Μέλος συλλόγου "ΗΛΕΚΤΡΟΝ"





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου